| کد طرح در واحد ارائه دهنده |
960095 |
| کد کمیته اخلاق |
IR.SHMU.REC.1396.83 |
| کد طرح |
9666 |
| عنوان فارسی طرح |
بررسی اثرات حفاظتی ویسفاتین بر نوروپاتی دیابتی در مدل سلولی PC12 |
| عنوان لاتین طرح |
Evaluation of the protective effects of visfatin on diabetic neuropathy in PC12 cell model. |
| زمان اجرا -روز |
|
| تاریخ ارائه طرح |
1396/06/04 |
| تاریخ تصویب |
1396/06/14 |
| تاریخ شروع |
1396/06/27 |
| تاریخ خاتمه |
1397/06/27 |
| دانشکده/مرکز |
|
| وضعیت اجرای طرح |
خاتمه یافته |
| محل اجرای طرح |
|
| محل نگهداری گزارش |
|
| نوع مطالعه |
علوم پایه |
| نحوه مشارکت طرح |
|
| سازمان مجری |
|
| تاریخ خاتمه مصوب شورا |
1402/08/11 |
| محل اعتبار طرح |
|
| محل اجرای طرح |
|
| نوع طرح |
|
| ترجمان دانش (با رعایت دستورالعمل) |
بررسی اثر حفاظتی ویسفاتین بر نوروپاتی دیابتی در مدل سلولی PC12
نوروپاتی دیابتی از مشکلات اصلی شناخته شده ی دیابت است. اخیرا'، تایید شده است که سمیت القا شده توسط بالا رفتن قند خون بسیاری از مسیر های سلولی که تخریب نرونی را باعث می شود تحت تاثیر قرار می دهد. بالا رفتن قند خون با تحت تاثیر قرار دادن مسیر های سلولی و مولکولی کلیدی در نرون ها، منجر به تجمع اکسیدانت ها در اعصاب می شود و در نهایت منجر به استرس اکسیداتیو و آپوپتوز سلولی و مرگ سلولی می شود. مرور مقالات و متون علمی شواهدی را فراهم کرد مبنی بر اینکه ویسفاتین می تواند عوارض ناشی از از بالا بودن میزان قند خون را کاهش دهد. ویسفاتین یک پپتید درون زاد است که به تازگی کشف شده و مطالعات نشان داده است که این ترکیب احتمالا' تاثیرات حفاظتی بر روی نرون ها دارد. ولی، تا به امروز، اثرات آن بر نوروپاتی دیابتی بررسی نشده است. بنابراین، در این مطالعه، فرض شد که احتمالا' ویسفاتین می تواند از ایجاد سمیت ناشی از افزایش گلوکز جلوگیری کند و ممکن است که این تاثیرات را از طریق مهار آپوپتوز، اتوفاژی و رادیکال آزاد انجام دهد. در این مطالعه، ویسفاتین با دوز های مختلف بر روی سلول های PC12 در معرض شرایط هایپرگلیسمی، تاثیر داده شد. برای بررسی اثر ویسفاتین بر آثار مخرب ناشی از افزایش گلوکز، مدل نوروپاتی دیابتی (در سلول های PC12 )ایجاد شد. سپس میزان تولید رادیکال آزاد آپوپتوز و مرگ سلولی بین دو گروه تیمار شده و تیمار نشده با ویسفاتین توسط استفاده از روش های استاندارد بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار سلول ها با ویسفاتین به طور قابل توجهی میزان تولید رادیکال آزاد و آپوپتوز و مرگ سلولی را کاهش می دهد.. به طور کلی، به عنوان جمع بندی می توان گفت که نتایج بدست آمده در این مطالعه مشخص می کند که ویسفاتین می تواند اثرات حفاظتی در برابر سمیت ناشی از شرایط افزایش گلوکز، در سلول های عصبی داشته باشد. ویسفاتین می تواند مسیر های آنزیمی را تحت تاثیر قرار دهد و باعث کاهش میزان ROS و آپوپتوز شود. |
| گروه های هدف ترجمان دانش |
متخصصان و پژوهشگران, سياستگذاران پژوهشى |
