علوم پزشکي شاهرود

بررسی اثرات نوروپروتکتیو اپلین-13 بر سمیت القاء شده توسط مت آمفتامین در مدل سلولی PC12

Evaluation of neuroprotective effects of apelin-13 on methamphetamine-induced toxicity in PC12 cell model.


چاپ صفحه
پژوهان
صفحه نخست سامانه پژوهان
مجري و همکاران
مجري و همکاران
 دانشگاه علوم پزشکي شاهرود
دانشگاه علوم پزشکي شاهرود

مجريان: اصغر شایان نیا , کبری فروغی , مهدی خاکساری

کلمات کليدي:

اطلاعات کلي طرح
hide/show

کد طرح در واحد ارائه دهنده
کد کميته اخلاق IR.SHMU.REC.1396.84
کد طرح 9667
عنوان فارسي طرح Evaluation of neuroprotective effects of apelin-13 on methamphetamine-induced toxicity in PC12 cell model.
عنوان لاتين طرح بررسی اثرات نوروپروتکتیو اپلین-13 بر سمیت القاء شده توسط مت آمفتامین در مدل سلولی PC12
زمان اجرا -روز
تاريخ ارائه طرح 1396/05/21
تاريخ تصويب 1396/06/14
تاريخ شروع 1396/06/27
تاريخ خاتمه 1397/06/27
دانشکده/مرکز
وضعيت اجراي طرح خاتمه یافته
محل اجراي طرح
محل نگهداري گزارش
نوع مطالعه
نحوه مشارکت طرح
سازمان مجري
تاريخ خاتمه مصوب شورا 1398/05/05
محل اعتبار طرح
محل اجراي طرح
نوع طرح
ترجمان دانش (با رعايت دستورالعمل) ترجمان دانش مت آمفتامین (METH) می تواند اثرات شدیدی بر روی سیستم عصبی بگذارد؛ هر چند که مکانیسم های مولکولی نوروتوکسیسیتی ناشی از مت آمفتامین هنوز مشخص نشده است. استرس های اکسیداتیو، اتوفاژی و آپوپتوز در پاتوفیزیولوژی بسیاری از بیماری های نورودژنراتیو مرتبط است. اپلین-13 به عنوان یک نوروپپتید و گیرنده APJ به طور وسیعی در سیستم عصبی مرکزی شامل ساختارهای لیمبیک که در پاسخ های استرسی درگیر می باشد، توزیع شده اند. مطالعات گذشته پیشنهاد داده است که اپلین عملکرد نوروپروتکتیو دارد. هر چند اثر اپلین-13 روی آسیب ناشی از مت آمفتامین روشن نشده است. بنابراین، در این مطالعه ما فرض کرده ایم که اپلین-13 ممکن است به طور موثری اثرات نوروتوکسیستی ناشی از مت آمفتامین را از طریق مهار پاسخ های آپوپتوز، اتوفاژی و آسیب های اکسیداتیو و کاهش التهاب سلولی پیشگیری کند. به طور خلاصه، در این مطالعه، سلول های PC12 با غلظت های مختلف مت آمفتامین (5/0، 1، 2، 3، 4، 6 میلی مولار) و اپلین-13 (5/0، 1، 2، 4، 8 میکرومولار) بصورت پیش-تیمار یک ساعته در شرایط کشت سلولی برای 24 ساعت تیمار شدند و دوز های موثر آن از طریق تکنیک MTT بدست آمد و سپس برای بررسی ژن های پایین دست برای اندازه گیری میزان آپوپتوز به کمک فلوسایتومتری، اتوفاژی به کمک تکنیک Real-Time PCR و وسترن بلات با اندازه گیری Beclin-1 و LC1-3-II، بررسی میزان ROS داخلی با استفاده از کیت ROS و التهاب سلولی با اندازه گیری TNF-α با استفاده از الایزا بررسی گردید. نتایج نشان داد که اپلین-13 باعث افزایش بقا سلول های تیمار شده با مت آمفتامین می گردد و از طرفی باعث کاهش آپوپتوز سلولی می شود. علاوه بر این، مطالعه کنونی آشکار کرد که اپلین-13 با کاهش بیان Beclin-1 و LC3-II منجر به کاهش اتوفاژی می گردد. همچنین مطالعات نشان داده است که اپلین-13 باعث کاهش ROS داخل سلولی نسبت به گروه مت آمفتامین می گردد. این مطالعه به طور کلی نشان می دهد که اپلین-13 می تواند به طور بالقوه اثرات نوروتوکسیستی ناشی از مت آمفتامین را از طریق کاهش پاسخ های آپوپتوزی، اتوفاژی و التهابی تقلیل بخشد. واژه های کلیدی: مت آمفتامین، سلول های PC12، اپلین-13، نوروتوکسیستی؛ آپوپتوز، اتوفاژی، ROS.
گروه هاي هدف ترجمان دانش متخصصان و پژوهشگران

اطلاعات مجري و همکاران
hide/show

نام و نام‌خانوادگي سمت در طرح
اصغر شایان نیامجری
کبری فروغیمجری
مهدی خاکساریمجری
حمید کلالیان مقدمهمکار
حسین عسگریان عمرانهمکار
فاطمه سادات بیطرفهمکار
سروین جهانبانیهمکار