|
خلاصه منطق انجام مطالعه و اهداف آن:
انجمن بین المللی درد، درد را یک احساس پنهان و تجربه هیجانی مرتبط با آسیب بافتی حاد یا بالقوه می داند. این تعریف، درد را به عنوان یک تجربه زیستی روانی و یک تخریب بافتی مورد اهمیت قرار داده است. درد یکی از شایعترین علت رنج بیماران است که حدود 50 تا80 درصد بیماران بستری آن را تجربه میکنند. یکی از پروسیجرهای پرتکرار و مهم ، که دومین عامل ایجاد درد شدید در بیمارستان محسوب میشود، تعبیه کاتترهای وریدی محیطی می باشد، که البته در اکثر موارد بدون انجام مداخله ای در جهت کنترل درد انجام می شود. مدیریت ضعیف درد ناشی از این پروسیجر، باعث اضطراب و پاسخهای نامطلوب فیزیولوژیک و همچنین عدم همکاری مناسب بیماران در پروسیجرهای درمانی دیگر خواهد شد. به علاوه، اقدامات کاهنده درد در این زمینه، در ارتقای رضایت بیماران از اقدامات مراقبتی مؤثر میباشد. برای رسیدن به این مهم و کاهش درد بیماران در زمان رگ گیری، میتوان از روشهای دارویی و غیردارویی مختلفی استفاده کرد. معمولا داروها عوارض جانبی زیادی برای بیماران در پی دارند و همچنین هزینه‌های زیادی را هم بر سیستم بهداشتی درمانی و بیماران تحمیل میکنند؛ علاوه بر این، برای استفاده در شرایط رگگیری کارایی لازم را ندارند؛ به همین دلیل استفاده از روشهای طب مکمل که کم هزینهتر و تقریباً بی‌خطر هستند، توصیه میشود.
زنجبیل، یک داروی گیاهی است که دارای اثرات ضد التهابی بوده و عوارض جانبی بسیار کمتری نسبت به داروهای ضد التهاب رایج دارد که میتوان از آن به صورت موضعی برای کاهش درد و التهاب استفاده کرد.
با عنایت به مطالب فوق و از آن جا که مطالعه‌ای که تاثیر روش غیردارویی استعمال موضعی زنجبیل را بر شدت درد ورود آنژیوکت بررسی کرده باشد، یافت نشد؛ مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر استعمال موضعی زنجبیل بر شدت درد ورود آنژیوکت در بیماران بستری در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان طراحی شد.
|
