لیشمانیوز پوستی (سالک) شایع‌ترین نوع بوده و باعث آسیب‌های پوستی، به‌طور عمده زخم‌ها، می‌شود. سالک بر دو نوع است: روستایی و شهری. سالک روستایی در بسیاری از استان‌ها، به‌ویژه مناطق روستایی، و سالک شهری در شهرهای بزرگ و متوسط شایع است. اگرچه بیماری سالک معمولاً با مرگ‌ومیر بالایی همراه نیست ولی میزان ابتلا بالا و ایجاد ضایعات بدشکل پوستی که در برخی موارد تا بیش ازیکسال باقی می‌ماند و محل زخم پس از بهبودی آن نیز که حتی با درمان استاندارد تا آخر عمر وجود دارد، قابل‌توجه است و موجب اذیت و آزار بیمار می‌گردد. در سال 2017 بیش از 95٪ موارد جدید سالک در 6 کشور: افغانستان، الجزایر، برزیل، کلمبیا، جمهوری اسلامی ایران، عراق و سوریه رخ‌داده است. تخمین زده می‌شود 700 هزارتا 1 میلیون مورد جدید بیماری سالک و حدود26 هزار تا 65 هزار مرگ‌ومیر به دلیل این بیماری در سال در جهان رخ می‌دهد. در سال 1387 ، 26هزار مورد سالک با میزان بروز 37 در صد هزار نفر در ایران ثبت و گزارش‌شده است که این تعداد در سال 1390 به 20585 مورد با میزان بروز 27 در صد هزار نفر رسیده است. بر اساس آخرین گزارش‌های مرکز مدیریت بیماری‌ها، در سال 1397، 15714 مورد ابتلا به سالک در کشور وجود داشته است. بنابراین گزارش، تعداد بروز سالک بر اساس جمعیت، 19.14 نفر در هر 100 هزار نفر است. استان‌های اصفهان با 3580 هزار مورد، فارس با 2962 مورد، خراسان رضوی با 1759 مورد، گلستان با 1458 مورد، خوزستان با 1437 مورد و استان کرمان با 722 مورد بیشترین موارد ابتلای جدید به سالک را داشته‌اند. در مناطق جغرافیائی مختلف بروز سالک با عوامل خطر مشخصی ازجمله شرایط اجتماعی – اقتصادی به‌ویژه فقر، سوءتغذیه، سیستم ایمنی ضعیف، تغییرات محیطی بخصوص خشکی، قحطی و سیل، تغییرات دما و رطوبت خاک، تحرک و جابجایی گسترده جمعیت، از بین بردن پوشش‌های جنگلی و ساخت سدها، مناطق کشاورزی ناهمگن و طرح آبیاری مزارع ارتباط دارد که با آگاهی از آن‌ها می‌توان مبارزه با این بیماری را در هر منطقه مؤثرتر انجام داد. مسکن و وضع بهداشتی ضعیف، فقدان مدیریت زباله و فاضلاب، تعداد افراد زیاد ساکن در خانه، رفتار انسان بخصوص خواب در خارج از خانه یا بر روی زمین، می‌تواند استقرار و دسترسی پشه‌ها را به انسان تسهیل کند. بررسی روند بروز بیماری و پیش‌بینی همه‌گیر بیماری می‌تواند به تخصیص منابع بهداشت عمومی قبل از دوره‌های پرخطر کمک کند. بررسی مکانی نیز می‌توان مناطق با بروز بالا و کانون‌های جدید بیماری را کشف و برای جلوگیری از بروز همه‌گیری در آینده برنامه‌ریزی و مدیریت کرد. همچنین با برآورد متغیرهای دمایی و محیطی نیز می‌توان امکان بروز مجدد و همه‌گیری بیماری در مناطق تحت پوشش را پیش‌بینی کرد. با توجه به تعدد متغیرهای واردشده در مطالعه، می‌توان تأثیر هر متغیر را در بروز و آستانه همه‌گیری بیماری تعیین نموده و از این تأثیر و قدرت متغیر در پیش‌بینی آینده بیماری نیز استفاده کرد. همچنین از مطالعات می‌توان برای ایجاد سیستم هشدار اولیه و آستانه همه‌گیری در مناطق با بروز بالا استفاده کرد." />
بررسی توزیع جغرافیائی و روند زمانی میزان بروز سالک و عوامل مرتبط با آن در استان گلستان طی سال‌های 1389-1398
Geographical Distribution and time trend of Leishmaniasis Incidence and Related Factors in Golestan Province during 2010-2020
همکاران: مصطفی مجیدنیا , احمد خسروی , علی حسین زاده
کلمات کلیدی:
| کد |
747 |
| عنوان فارسی پایان‌نامه |
بررسی توزیع جغرافیائی و روند زمانی میزان بروز سالک و عوامل مرتبط با آن در استان گلستان طی سال‌های 1389-1398 |
| عنوان لاتین پایان‌نامه |
Geographical Distribution and time trend of Leishmaniasis Incidence and Related Factors in Golestan Province during 2010-2020 |
| گروه |
بهداشت عمومی |
| دانشکده/مرکز |
|
| محل ارایه طرح |
شورای پژوهشی دانشگاه |
| تاریخ تصویب |
1398/11/19 |
| تاریخ شروع |
1398/11/20 |
| تاریخ پایان (دفاع) |
1400/08/27 |
| سال ارائه |
|
| فصل |
|
| مقطع تحصیلی پایان نامه |
کارشناسی ارشد |
| نوع پایان نامه |
بالینی |
| رشته تخصصی |
اپیدمیولوژی |
| بودجه پایان نامه |
0.0000 |
اطلاعات همکاران پایان نامه
